Χρέος μας να ανταποκριθούμε στις παρακαταθήκες που μας άφησαν οι ήρωες της Μεσόγης, είπε η Κλέλια Βασιλείου

Χρέος μας να ανταποκριθούμε στις παρακαταθήκες που μας άφησαν οι ήρωες της Μεσόγης, είπε η Κλέλια Βασιλείου

“Χρέος μας  είναι να  ανταποκριθούμε στις παρακαταθήκες που μας άφησαν οι ήρωες  της Μεσόγης  αγωνιζόμενοι για την επικράτηση του δικαίου στο νησί μας, για  μια έντιμη, αξιοπρεπή, δίκαιη και βιώσιμη λύση του εθνικού μας προβλήματος που θα διασφαλίζει, ακριβώς, τη φυσική και εθνική επιβίωση των σημερινών και αυριανών γενιών και θα μετατρέπει την Κύπρο σε ένα κανονικό κράτος, χωρίς κατοχικά στρατεύματα και χωρίς εγγυήσεις και επεμβατικά δικαιώματα”  ανέφερε η Αναπληρώτρια Κυβερνητική Εκπρόσωπος  Κλέλια Βασιλείου.

Στον επιμνημόσυνο λόγος της, η κ. Βασιλείου στο θρησκευτικό και εθνικό μνημόσυνο των ηρώων της Μεσόγης Πάφου, στην Εκκλησία Αποστόλου Βαρνάβα, Μεσόγης, ανέφερε πως διακαής πόθος είναι μια  Κύπρος πραγματικά ελεύθερη, ανεξάρτητη και κυρίαρχη, με τους πολίτες της να βιώνουν και να απολαμβάνουν, στο σύνολο τους, συνθήκες ασφάλειας, καλής συνεργασίας και ευημερίας.

Έτσι θα μπορέσουμε – όπως είπε-  να ανταποκριθούμε στο χρέος μας και να δικαιώσουμε και τη θυσία των ηρώων μας. Όλοι μαζί ενωμένοι και στρατευμένοι στον κοινό αγώνα μπορούμε να υπερασπίσουμε τα δίκαια μας καλύτερα.

Η κ. Βασιλείου ανέφερε πως η διατήρηση της ιστορικής μνήμης δεν περιορίζεται μόνο στην καταγραφή της θυσίας των ηρώων μας, αλλά επεκτείνεται πολύ περισσότερο στα ηθικά διδάγματα από τις μεγάλες αγωνιστικές στιγμές της ιστορίας μας και τη μεγάλη προσφορά των ηρώων μας, ώστε, ενδυναμώνοντας την πίστη προς τα δίκαια μας να συνεχίσουμε με σθένος τον αγώνα για τη δικαίωση του αγώνα μας.

Ζούμε πρόσθεσε,  σε μια ημικατεχόμενη πατρίδα και δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να αποδειχθούμε κατώτεροι της δικής τους θυσίας και προσφοράς.

Θα ήταν, ιδιαίτερα, προσβολή στη μνήμη του Μιχαήλ Νικολάου, όπως και όλων των άλλων ηρώων μας, αν υπαναχωρούσαμε από τις βασικές μας θέσεις για επανένωση της πατρίδας μας, τερματισμό της κατοχής και διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών όλων των πολιτών μας, μέσω της εξεύρεσης μιας λύσης βασισμένης στις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών και τις αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία η Κύπρος είναι πλήρες, ισότιμο μέλος, συμπλήρωσε.

Αναφερόμενη στους ήρωες της Μεσόγης  είπε πως σπουδαία μορφή του εθνικοαπελευθερωτικού μας αγώνα του 55-59, ήταν   ο Μιχαήλ Νικολάου γεννήθηκε στη Μεσόγη το 1934 από φτωχούς και εργατικούς γονείς.

Όταν, είπε,  στα μέσα Σεπτεμβρίου 1958 οι Βρετανοί στρατιώτες σκότωσαν στο χωριό Κάθηκας τον Χαράλαμπο Καλαϊτζή, ο Μιχαήλ μετέφερε σε ειδικά διαμορφωμένη κρύπτη του οχήματος του μία ηλεκτρική νάρκη μεγάλης ισχύος που προοριζόταν να πυροδοτηθεί εναντίον Βρετανών στρατιωτών, ως απάντηση για το θάνατο του Καλαϊτζή. Στις 21 Σεπτεμβρίου, στις 7.00 το βράδυ, πραγματοποιήθηκε η έκρηξη της νάρκης εναντίον των Βρετανών στρατιωτών που διέρχονταν μέσω του κυρίου δρόμου Μεσόγης-Τσάδας. Στην επιχείρηση συμμετείχαν οι Γεώργιος Παπαονησιφόρου, Χριστάκης Ηλία και ο Μιχαήλ. Οι Βρετανοί στρατιώτες καταδίωξαν όσους βρίσκονταν στη σκηνή. Οι δύο συναγωνιστές του Μιχαήλ διέφυγαν ενώ ο ίδιος κατέφυγε σε παραπλήσιο καφενείο, όπου τελικά συνελήφθη. Οι Βρετανοί τον βασάνισαν φρικτά για να ομολογήσει την ενοχή και τους συνεργάτες του, αλλά αυτός δεν λύγισε, κράτησε το στόμα του κλειστό και στο τέλος τον σκότωσαν με επανειλημμένους πυροβολισμούς. Ήταν μόλις 24 χρονών.

Επεσήμανε μάλιστα πως ο  ένοπλος αγώνας της ΕΟΚΑ, δεν υπήρξε τίποτα άλλο παρά η έμπρακτη κορύφωση του προαιώνιου λυτρωτικού πόθου των Κυπρίων για Ένωση με την Ελλάδα. Ένας αγώνας που έμελλε να σημαδέψει το μέλλον του κυπριακού Ελληνισμού, συμπλήρωσε. Μπορεί συνέχισε να μην  απέδωσε μεν το μεγάλο ζητούμενο του αγώνα κατά της αποικιοκρατίας, αλλά οδήγησε στη γέννηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την ανεξαρτησία μας που αποτελεί σήμερα το πιο σημαντικό όπλο του αγώνα κατά της επιθετικότητας της Τουρκίας και της κατοχής από μέρους της του 37,5 τοις εκατό του εδάφους της πατρίδας μας.

Η κ. Βασιλείου είπε πως από τη Μεσόγη έπεσαν στις μάχες κατά του Αττίλα ο Δημητράκης Αδάμου και ο Χριστόδουλος Μαζαράκης ενώ εξακολουθούν να αγνοούνται ο Πανίκος Κώστα Χατζηπαναγή και ο Κώστας Χαραλάμπους Παπαπολυδώρου.

Ο  Δημητράκης Αδάμου, συνέχισε, την ημέρα της εισβολής, η μονάδα του διατάχθηκε να καταλάβει τον τουρκικό θύλακα της Πάφου, τον Μούτταλο. Στη διάρκεια της επιχείρησης που ακολούθησε, ένα βόλι από ελεύθερο Τούρκο σκοπευτή τον βρήκε δυστυχώς στο κεφάλι και τον σκότωσε.

Όσο για τον άλλο ήρωα τον  Χριστόδουλο Μαζαράκη η Αναπληρώτρια Κυβερνητική Εκπρόσωπος ανέφερε  πως το απόγευμα της 23ης Ιουλίου ο Μαζαράκης διατάχθηκε μαζί με άλλους πέντε άνδρες να μεταβούν στο στρατόπεδο της Μοίρας για να προμηθευτούν υλικό προς τεχνική υποστήριξη των πυροβόλων της μονάδας. Στη διαδρομή η ομάδα έπεσε σε ενέδρα του τουρκικού στρατού που είχε προωθηθεί  νοτιανατολικά του Γερόλακκου με κατεύθυνση το αεροδρόμιο, παρά το νυκτερινό κέντρο Αρκάδι. Το όχημα των 6 ανδρών κτυπήθηκε από πυρά αρμάτων μάχης. Ως αποτέλεσμα έχασαν τη ζωή τους και οι έξι έφεδροι άνδρες της 187 Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού.

(ΚΥΠΕ/ΚΠ/ΓΧΡ)