Με τις “Πυρκαγιές” και “Στη Γη της Αφροδίτης και του Πυγμαλίωνα” έκλεισε το διήμερο του Πάφος 2017
Με δύο ξεχωριστές εκδηλώσεις έκλεισε χθες το διήμερο στο πλαίσιο της επίσημης ανάληψης της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης από την Πάφο.
Το έργο του Ουαζντί Μουαουάντ παρουσιάστηκε από τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, σε μια παράσταση εμπνευσμένη από το Ανοικτό Εργοστάσιο Πολιτισμού, καθώς η πλοκή διαδραματίζεται σε ένα χώρο στάθμευσης μέσω τριών διαστάσεων, αυτών της live performance, του ραδιοφωνικού έργου και του ‘drive in theatre’.
Ο υπαίθριος σκηνικός χώρος οριοθετήθηκε από τους θεατές, οι οποίοι παρακολούθησαν την παράσταση μέσα από τα αυτοκίνητά τους έχοντας το ηχητικό περιβάλλον και τις φωνές των ηθοποιών να αναμεταδίδονται μέσω συγκεκριμένης ραδιοφωνικής συχνότητας, ενώ την ίδια ώρα το έβλεπαν να ξεδιπλώνεται μπροστά τους.
Μια διαθήκη είναι η αφορμή για δύο νέους να ταξιδέψουν μέχρι τη Μέση Ανατολή και να αναζητήσουν τις ρίζες τους μετά το θάνατο της μητέρας τους. Μέσα από αυτή την περιπλάνηση θα ανακαλύψουν μυστικές πτυχές της ζωής της μητέρας τους και συνέπειες που της απέφερε ο εμφύλιος πόλεμος.
Όπως ανέφερε στο ΚΥΠΕ η Γεωργία Ντέτσερ, Διευθύντρια του Καλλιτεχνικού Προγράμματος του Πάφος 2017, πρόκειται για ένα έργο που αναφέρεται στην Ευρώπη όσο και στη Μέση Ανατολή, αναδεικνύοντας με τον καλύτερο τρόπο τη σημασία του σλόγκαν της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης Πάφος 2017 Ενώνοντας Ηπείρους – Γεφυρώνοντας Πολιτισμούς.
Η κ. Ντέτσερ είπε πως όλα αυτά τα έργα δεν θα είχαν λόγο ύπαρξης αν δεν συσχετίζονταν, αν δεν συνομιλούσαν μεταξύ τους, αλλά και με το κοινό της Πάφου, της Κύπρου, της Ευρώπης.
Η μετάφραση του έργου “Πυρκαγιές” είναι της Έφης Γιαννοπούλου, η Σκηνοθεσία του Πάρι Ερωτοκρίτου, τα σκηνικά του Γιώργου Γιάννου, τα κοστούμια της Ρέας Ολυμπίου, η Μουσική/ Μουσική Διδασκαλία της Βασιλικής Αναστασίου, στο Σχεδιασμό Ηχοτοπίου ο Γιάννης Χριστοφίδης, Βοηθός Σκηνοθέτης η Μαρία Καρολίδου και η Χορογραφία/Κίνηση της Αριάννας Μαρκουλλίδου.
Οι ρόλοι στο μεταξύ διανεμήθηκαν στην Νίκη Δραγούμη, Μαργαρίτα Ζαχαρίου, Βαλεντίνο Κόκκινο, Παναγιώτα Παπαγεωργίου, Μάνο Πετράκης, Στέφανο Πίττας, Ιωάννα Σιαφκάλη και στον Ανδρέα Τσέλεπο.
Η τελευταία εκδήλωση του διήμερου με την επίσημη ανάληψη της Πάφου σε ΠΠΕ “Στη Γη της Αφροδίτης και του Πυγμαλίωνα” πραγματοποιήθηκε χθες στις 20:30 στο Γυμνάσιο Αποστόλου Παύλου.
Ως Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2017, η Πάφος γιόρτασε την έναρξη του θεσμού με μια συναυλία της Συμφωνικής Ορχήστρας Κύπρου, η οποία εστιάζει στους μύθους και θρύλους της περιοχής, αλλά και στη δική της θεά, την Αφροδίτη.
Σε ένα μουσικό ταξίδι με σταθμούς την Αφροδίτη, τον Άδωνη, την Αροδαφνούσα, μέχρι το μύθο του Πυγμαλίωνα και της Γαλάτειας, που ενέπνευσαν πολλούς καλλιτέχνες.
Στην εκδήλωση “Στη Γη της Αφροδίτης και του Πυγμαλίωνα” συμμετείχαν οι ι T.Bateson: Dame Venus hence to Paphos go (ενορχήστρωση: Α. Μπαλτάς), H. Desmarest : Pasacaille από την όπερα Vénus et Adonis, J. J. Cassanea de Mondonville : αποσπάσματα από την όπερα-μπαλέτο Les fêtes de Paphos, έργο 10, Α. Μπαλτάς : Αροδαφνούσα – Φαντασία βασισμένη σε κυπριακή Μεσαιωνική μελωδία για ορχήστρα, ο H. D. Ramenti : La Valse de Venus F. von Suppe : Die schöne Galathée (Η ωραία Γαλάτεια): Εισαγωγή, F. Loewe: My Fair Lady – σουίτα (διασκ. R. Bennett), στην αφήγηση ο Ανδρέας Τσέλεπος, μαέστρος ο Άλκης Μπαλτάς.
Η Διευθύντρια του καλλιτεχνικού προγράμματος Πάφος 2017 ανέφερε στο ΚΥΠΕ πως πρόκειται για μια μεγάλη γιορτή της πόλης και των ανθρώπων της, καθώς το Ανοικτό Εργοστάσιο Πολιτισμού του Οργανισμού Πάφος 2017 δεν είναι –όπως είπε- ένα πρόγραμμα με υψηλές καλλιτεχνικές απαιτήσεις. Κυρίως, συνέχισε, είναι ένα πρόγραμμα που φιλοδοξεί να αφήσει πίσω του, ως κληρονομιά και παρακαταθήκη, σημαντικές υποδομές, νέους θεσμούς και διοργανώσεις αλλά και να καλλιεργήσει τις συνειδήσεις των πολιτών καθιστώντας τους ενεργούς, τόσο σε σχέση με τη δημιουργική πρόσληψη του πολιτισμού όσο και με μια διάθεση βελτιωτικής παρέμβασης στην καθημερινή ζωή του τόπου.
Επιπλέον, πρόσθεσε η κ. Ντέτσερ, το πρόγραμμα αυτό έχει ήδη αρχίσει να γίνεται η αφορμή και ο καταλύτης προς τη δημιουργία νέων δομών υλικών και άυλων, μετατοπίζοντας σταδιακά το κέντρο βάρους της καθημερινότητας μας προς τη μεριά του πολιτισμού, της τέχνης και της ομορφιάς.
(ΚΥΠΕ/ΚΠ/ΜΜ)