Στο έκτακτο συνέδριο του κόμματος που πραγματοποιείται στο Αμβούργο, 1.000 σύνεδροι καλούνται να εκλέξουν νέο Πρόεδρο και να γυρίσουν σελίδα στην ιστορία της παράταξης τους.
Τρεις είναι οι υποψήφιοι για το αξίωμα του Προέδρου των Χριστιανοδημοκρατών, με δύο από αυτούς να θεωρούνται τα μεγάλα φαβορί. Πρόκειται για τη Γενική Γραμματέα των Χριστιανοδημοκρατών, Άνεγκρετ Καρενμπάουερ –στενή συνεργάτιδα της Άγκελα Μέρκελ στο κόμμα, που στηρίζεται από τους κύκλους της Καγκελαρίου. Η Καρενμπάουερ θέλει να δώσει μια πιο συντηρητική γραμμή στο κόμμα της, δίχως όμως να απομακρύνεται από τις βασικές αρχές της Μέρκελ, oι οποίες και βρίσκονταν πιο κοντά στο κέντρο.
Βασικός αντίπαλος της Καρενμπάουερ, ο Φριντριχ Μερτς, μεγάλος εσωκομματικός αντίπαλος της Μέρκελ, που μετά από μια ρήξη που είχε πριν από δώδεκα χρόνια με την Καγκελάριο, παραιτήθηκε από Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής ομάδας και επέστρεψε στον ιδιωτικό τομέα.
Ως μεγαλοδικηγόρος εργάστηκε για σημαντικές πολυεθνικές, αποκτώντας σημαντική οικονομική επιφάνεια.
Σήμερα επιστρέφει ξανά στην πολιτική, διεκδικώντας το αξίωμα του Προέδρου του κόμματος και υποστηριζόμενος ανοιχτά από τον πρώην Υπουργό Οικονομικών και νυν Πρόεδρο της Βουλής, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος και ελέγχει σημαντικό μέρος των στελεχών του κόμματος.
Ο Μερτς μιλά για σαφή συντηρητική στροφή των Χριστιανοδημοκρατών και θέτει ως πρωταρχικούς του στόχους την εσωτερική ασφάλεια και το μεταναστευτικό.
Ουσιαστικά, η σημερινή μάχη θα είναι μάχη -μέσω αντιπροσώπων- της Μέρκελ εναντίον του Σόιμπλε.
Τρίτος υποψήφιος –δίχως ουσιαστικά μεγάλες πιθανότητες εκλογής- ο Υπουργός Υγείας, Γενς Σπαν, η επιρροή του οποίου μέσα στο κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών είναι περιορισμένη.
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, δεν είναι μέχρι σήμερα ξεκάθαρο το ποιος μπορεί να προκύψει ως νικητής από τη μονομαχία Μερτς και Καρενμπάουερ, με το αποτέλεσμα να παραμένει ανοιχτό.
Σε περίπτωση πάντως που ο Μερτς είναι ο νέος Πρόεδρος των Χριστιανοδημοκρατών, τα δεδομένα στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας θα γίνουν περισσότερα περίπλοκα , καθώς η Καγκελάριος Μέρκελ θα είναι αναγκασμένη να συνεργασθεί με έναν μεγάλο εσωκομματικό της αντίπαλο.
Εξάλλου, άγνωστο παραμένει το ποια θα είναι η αντίδραση των Σοσιαλδημοκρατών σε μια τέτοια εξέλιξη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη σταθερότητα του κυβερνητικού συνασπισμού.
